Mszyca marchwiowa ondulująca

Mszyca bezskrzydła, długości 1,6—1,7 mm, jest jasnozielona, mszyca uskrzydlona ma tułów czarny, górną zaś stronę odwłoka zieloną. Zimują jaja na marchwi dzikiej i resztkach marchwi uprawnej. Wiosną wylęgłe mszyce żerują i rozwijają się na roślinach w miejscu złożenia jaj. W następnych pokoleniach pojawiają się uskrzydlone samice, które przelatują na plantacje marchwi uprawnej, gdzie rozwija się kilka pokoleń. Na początku jesieni samice składają jaja na roślinach żywicielskich. Mszyce żerują głównie na wierzchołkach pędów i młodych liściach, które są pomarszczone i zniekształcone. Silniej zaatakowane rośliny przestają rosnąć lub rosną bardzo słabo, dając zwykle niski plon korzeni. Mszyce uszkadzają także baldachy nasienników, zmniejszając ilość zawiązanych nasion. Szkodnik wyrządza ogromne szkody w suchych łatach, które jeszcze zmniejszają odporność roślin. Oprócz tego gatunku występują często na marchwi mszyca wierzbowo-marchwiana oraz mszyce żerujące na korzeniach. Zapobieganie i zwalczanie. Po zauważeniu pierwszych skutków żerowania mszyc należy opryskać rośliny jednym z następujących preparatów o krótkiej karencji: Owadofos płynny 50 (1 l/ha), Fekama dichlorvos 50, Croneton 500 EC, Nogos 50 EC lub Winylofos płynny 50 (wszystkie w dawce 0,6 l/ha), Pirimor 50 DP (0,4 kg/ha), Sadofos płynny 30 (1,8 l/ha), Basudin 25 EC (0,6—0,9 l/ha). Plantacje nasienne oraz plantacje marchwi pastewnej lepiej opryskać takimi preparatami, jak Metasystox (i) forte, Ekatin 25, Bi 58 EC, Anthio, przeprowadzając zabieg najpóźniej na dwa tygodnie przed kwitnieniem roślin. Pirimor można stosować na 2 dni przed kwitnieniem roślin.